Gönülden Nağmeler

Gönülden Nağmeler
Gamzelendi yine gönül devası ah'tır,
Gönlü mahzun olanın dostu Allah'tır. (Şems-i Tebrizî)

6 Şubat 2012 Pazartesi

Huzur

Hep bu soruyu sorarız birbirimize,
Huzur nerede?
Sahi huzur nerede ey dost?
Ya da aslında huzur ne sence?
Çok paranın olması mı?
Yoksa her işinin rast gitmesi mi?
Hiç kaybetmemek mi huzur?
Huzur nedir dostum, nerede bulunur?

Sevdiceğinin kollarında uyumak mıdır?
Ya da her doğan güne ve batan güneşe onunla bakmak mı?
Aslında huzur neyi aradığına bağlı değil midir?

Senin için dünyalıksa huzur, hiç boşuna bekleme,
Çünkü hiçbir zaman tamamıyla senin olmayacak.
Şu kısa ömrün dünyayı heybesine sığdıramayacak.
Bir dağ kadar olacak sahip oldukların,
Nefsin bir dağ kadar daha isteyecek, DOYMAYACAK.
Durmayacak, dinlenmeyecek, sende rahat koymayacak.
Ve unutma dostum! Bu dünya kimseye kalmadığı gibi,
Sana da KALMAYACAK...

O zaman huzur nerede dostum?
Huzur, ancak ve ancak
Ezelî ve Ebedî olanda ey dost...
Yani her şeyin, tüm güzelliklerin yaratıcısı Yüce Allah'ta...
Boşuna dememişler: "Allah ile olduktan sonra ömür de hoştur, ölüm de hoştur..."
Haydi o zaman dostum!
Ömür heybeni O'nun yolunda iyiliklerle doldur!
Yetimin başını okşa, yoksulun karnını doyur...
Ve sadece sev dostum, sadece sev!
Yaradılanı Yaradan'dan ötürü sev...
İşte budur HUZUR...
                                                                                                                     Mücahid Aslan