Anlayamadın mı ey yâr! Seni ne kadar çok sevdiğimi
Derdin dağ oldu, yıkıldı üzerime, bulamadım kendimi
İnan bu ettiğin aşığına zulmün ta kendisi
Mümkün olsa yarıp göstersem kalbimde sana olan sevgimi
Etme Yâr! Yeter bu kadar ayrılık, zira gönlüm artık pek müşteki.
Uçurumun kenarındayım sanki, sensiz ve kimsesiz
Gel, çek kurtar beni, yoksa öleceğim şüphesiz
Usul usul sar beni sevginle, sorgusuz sualsiz
Resimler hasretini dindirmede inan artık çok yetersiz…
Pürkusur
